Van Perth naar Darwin (de westkust)
Door: José & Rick
Blijf op de hoogte en volg Rick en José
28 Maart 2015 | Australië, Melbourne
Vanuit Perth begon ons nieuwe avontuur: 18 dagen de westkust van Australië verkennen met een campertje. Helaas konden we ons campervan pas 2 dagen ophalen door een administratiefout. Dus zijn we 2 nachten in Perth gebleven. 16 dagen, hadden we nu de camper dus. In Perth hadden we geshopt en het centrum bekeken. Het was een mooie stad, maar veel meer konden we niet zien omdat we onze campervan konden ophalen (een busje waar je achterin kunt slapen). De campervan was van het merk Suzuki, een echt budget camper waar niet veel luxe aanzat. Airconditioning en automatische deurvergrendeling hadden we wel, dat was erg fijn.
Vanuit Perth zijn we naar het noorden gereden, waar we onderweg bij de Pinnacles zijn gestopt (dit zijn duizenden kalkstenen pilaren die soms wel 5 meter hoog kunnen zijn en staan in een zandwoestijn). Verder zijn we tussendoor bij mooie stranden gestopt. Daarna zijn we vlak voor het donker werd bij een gratis parkeerplaats gestopt om te overnachten (er zijn verschillende gratis overnachtingsplaatsen langs de weg).
De volgende dag zijn we langs verschillende dorpen (Geraldton, NortHampton) gereden. Omdat we veel lange afstanden moesten rijden konden we niet veel zien of doen. Wel waren we nog naar Oakabella Homestead gereden. Dit is een homestead met historische gebouwen dat ze het meest spokende homestead van West Australie noemen. Hier stonden vooral veel oude machines, auto's en gebouwen. Erg apart en Creepy. Ook zijn we naar Pink lake in Port Gregory gereden. Dit is dus echt een roze meer, erg apart!
Na de 2e overnachting zijn we naar Monkey Mia gereden, en nee hier zijn geen apen maar dolfijnen en Turtles;) Dit is een mooi plaatsje aan de zee waar je elke ochtend dolfijnen kunt zien. Deze komen heel dichtbij aan wal en worden gevoerd, erg leuk om te zien. Verder zagen we nog schildpadden een kleine haai en werden we achterna gezeten door emu's! Deze waren erg hongerig en daarom moest je de camper dicht laten. De emu's liepen rond op de camping en doordat mensen hun wel eens gevoerd hebben, denken ze dat nu nog steeds te krijgen, hierdoor zijn ze erg hebberig geworden.
De dag erna zijn we doorgereden naar Carnarvon, onderweg zagen we veel wilde geiten, schapen en koeien langs de weg. Eenmaal aangekomen in Carnarvon, werden we terug gestuurd naar het zuiden omdat er een cycloon (cycloon Olwyn) aankwam. Helaas moesten we dus dezelfde middag weer terug rijden naar Geraldton. Dit was een afstand van: 450 km! onderweg terug naar Geraldton werd de weg naar het noorden al afgesloten, dus niemand kon er meer door. In Geraldton zijn we 1 nacht gebleven waar de cycloon met categorie 1 (veel wind en regen) over ons heen kwam. In het noorden waar we eigenlijk naartoe wilden gaan, was de cycloon met categorie 3 overheen gegaan. Hier was dus veel schade en wateroverlast.
Helaas konden we de dag erna nog niet de weg via de westkust nemen. We wilden graag verder omdat we onze campervan voor een bepaalde datum in Darwin in moesten leveren. Uiteindelijk hebben we de keuze genomen om de inlandroad te nemen, die net weer open was na de dagen ervoor afgesloten te zijn geweest door wateroverlast. Helaas moesten we dan een heel mooi stuk van de westkust overslaan, maar dat konden we anders toch niet doen ivm de schade en wateroverlast. Toen we eenmaal de inlandroad namen, stond er een bord dat de weg was afgesloten voor lichte voertuigen. Wij hadden natuurlijk een licht budget voertuig, dus hadden we even aan een man van een benzinepomp gevraagd of we er toch doorheen konden. Hij wist niet dat dat bord er stond en hij zei dat we het konden proberen, maar dat het eventueel wel een boete op zou kunnen leveren als we gepakt zouden worden. We besloten om het toch te doen, het zal wel meevallen toch? In het begin ging het prima, totdat de wegen overgelopen waren. De Cyloon had ervoor gezorgd dat vele rivieren en meertjes overstroomd waren, en deze stroomden allemaal (hard) over de wegen heen naar lager gelegen gebieden. De eerste weg was niet zo hoog overgelopen, maar de 4e was 400 cm hoog en er stond een stevige wind. Hier waren we toch maar gestopt en hadden we gewacht totdat het water misschien wat zou gaan zakken. Dat deed het niet, het werd alleen maar hoger. Toen zagen we een hele lage auto die erdoor heen ging en die ging heel erg diep het water in! Onze auto was natuurlijk veel hoger! Rick ging maar even praten met die mensen, die echte Hillbillies bleken te zijn. Dus na wat gesprekken met lokale mensen, en een stressende José, is Rick de uitdaging toch aangegaan! Gelukkig waren we niet met de stroming meegevaren, dus konden we verder rijden. En de auto hield het ook goed vol, gelukkig! Onderweg kwamen we nog overstekende schapen, een monitor (reptiel) en emu's tegen. Voor de emu hadden we extra uitgekeken, nadat we vaak het verhaal van Esther en Elise gehoord hadden (Een emu die tegen de auto aan liep). Helaas zagen we ook veel dode koeien langs de weg, door de droogte of doordat ze waren aangereden. De inlandroad is een erg saaie en lange weg waar je vooral lang moet rijden. Het enige (kleine) hoogtepunt in een plaatsje genaamd Newman. Dit is een mijnstadje waar ze veel van die uit de kluiten gewassen machines gebruiken. Van die ene, waar de banden alleen al groter zijn als een mens. Deze machines staan ten toon stelling door heel de stad. Na een paar dagen zijn we uiteindelijk weer op de goede weg aangekomen en hebben we overnacht op een gratis overnachtingsplaats tussen de wilde koeien.
De volgende dag zijn we verder gereden naar Broome. Dit is een parelstadje dat bekend staat om de camelrides op het strand. Natuurlijk hebben wij dit ook gedaan! :) verder was hier niet veel te doen en dus zijn we verder naar het noorden gereden. Onderweg zagen we ontzettend veel roofvogels en moest je oppassen dat je ze niet aanreed. Deze zitten namelijk gewoon op de weg te genieten van een beest dat al weken dood op de weg ligt. Verder naar het noorden waren veel aboriginal (eerste menselijke bewoners van Australië) dorpjes. Hier bleven we niet lang, want hier is niet veel te doen en wij vonden het af en toe maar enge mensen. Eigenlijk wilden we naar het Kakadu National Park gaan, omdat we veel goede verhalen ervan hoorden. Dit konden we helaas niet doen met onze campervan omdat je veel 4 wheel drive moet hebben en er was veel afgesloten was in verband met een cycloon die door het gebied heen gekomen was. Dus zijn we naar het Litchfield National Park gereden. Dit is vooral geasfalteerd wegdek, dus dat was beter. Onderweg merkten we dat de auto heel erg trilde, dus toen we op de camping waren hadden we even gekeken wat er aan de hand was. Toen zagen we dat 1 band helemaal versleten was, erg gevaarlijk! Waarschijnlijk was de uitlijning van de banden niet goed. Dus had Rick de band vervangen met hulp van een medewerker van de camping. Mensen zijn trouwens erg vriendelijk en bieden altijd hulp aan, erg fijn! Gelukkig reed de auto weer normaal en zijn we naar het Litchfield National Park gereden. Hier heb je erg mooie watervallen, waar je ook kunt zwemmen. Een daarvan was wel afgezet voor te zwemmen, omdat er een krokodil gezien was! Verder hadden we termietenbergen gezien van wel 5 meter hoog! Erg apart dat die kleine beestjes zo'n grote berg kunnen maken!
Vanuit hier zijn we doorgereden naar onze eindbestemming: Darwin. Hier hebben we de laatste dagen op een camping gestaan. Hier zeiden ze dat er een andere cycloon aan zou komen, dus we zagen het alweer hangen. Maar gelukkig was de Cycloon er pas toen wij al weer weg waren.
Aan het einde van onze trip hadden we onze campervan ingeleverd. Hier stonden veel kapotte auto's van backpackers die s'nachts gereden hadden, waar ze je altijd voor waarschuwen om niet te doen. 2 canadese meisjes hadden een koe aangereden en die koe was door de voorruit heen gevlogen en had de auto vol gescheten waar ze inzaten. De poep lag er nog steeds in!
Hier was onze reis aan de westkust afgelopen! Helaas was het anders dan verwacht door de vele tegenstrubbelingen die we hebben gehad. Natuurlijk zijn we wel weer ervaringen rijker, maar we hebben toch wel erg veel betaald voor wat we hebben gezien!
Via deze blog willen we jullie ook laten weten dat we op dit moment in Melbourne zitten en dat onze reis in Australië er bijna op zit. We vertrekken namelijk morgen voor 16 dagen naar Bali om onze reis op een mooie en relaxte manier te eindigen! Dit wil dus zeggen dat we 15 april aanstaande weer thuis zijn!
Onze reis was in een woord: GEWELDIG! We hebben veel mooie dingen gezien en gedaan, leuke mensen ontmoet, veel afstanden gemaakt en we zijn veel ervaringen en belevenissen rijker!!
Goodbye Australia! Thank you for the awesome time!!!
Vanuit Perth zijn we naar het noorden gereden, waar we onderweg bij de Pinnacles zijn gestopt (dit zijn duizenden kalkstenen pilaren die soms wel 5 meter hoog kunnen zijn en staan in een zandwoestijn). Verder zijn we tussendoor bij mooie stranden gestopt. Daarna zijn we vlak voor het donker werd bij een gratis parkeerplaats gestopt om te overnachten (er zijn verschillende gratis overnachtingsplaatsen langs de weg).
De volgende dag zijn we langs verschillende dorpen (Geraldton, NortHampton) gereden. Omdat we veel lange afstanden moesten rijden konden we niet veel zien of doen. Wel waren we nog naar Oakabella Homestead gereden. Dit is een homestead met historische gebouwen dat ze het meest spokende homestead van West Australie noemen. Hier stonden vooral veel oude machines, auto's en gebouwen. Erg apart en Creepy. Ook zijn we naar Pink lake in Port Gregory gereden. Dit is dus echt een roze meer, erg apart!
Na de 2e overnachting zijn we naar Monkey Mia gereden, en nee hier zijn geen apen maar dolfijnen en Turtles;) Dit is een mooi plaatsje aan de zee waar je elke ochtend dolfijnen kunt zien. Deze komen heel dichtbij aan wal en worden gevoerd, erg leuk om te zien. Verder zagen we nog schildpadden een kleine haai en werden we achterna gezeten door emu's! Deze waren erg hongerig en daarom moest je de camper dicht laten. De emu's liepen rond op de camping en doordat mensen hun wel eens gevoerd hebben, denken ze dat nu nog steeds te krijgen, hierdoor zijn ze erg hebberig geworden.
De dag erna zijn we doorgereden naar Carnarvon, onderweg zagen we veel wilde geiten, schapen en koeien langs de weg. Eenmaal aangekomen in Carnarvon, werden we terug gestuurd naar het zuiden omdat er een cycloon (cycloon Olwyn) aankwam. Helaas moesten we dus dezelfde middag weer terug rijden naar Geraldton. Dit was een afstand van: 450 km! onderweg terug naar Geraldton werd de weg naar het noorden al afgesloten, dus niemand kon er meer door. In Geraldton zijn we 1 nacht gebleven waar de cycloon met categorie 1 (veel wind en regen) over ons heen kwam. In het noorden waar we eigenlijk naartoe wilden gaan, was de cycloon met categorie 3 overheen gegaan. Hier was dus veel schade en wateroverlast.
Helaas konden we de dag erna nog niet de weg via de westkust nemen. We wilden graag verder omdat we onze campervan voor een bepaalde datum in Darwin in moesten leveren. Uiteindelijk hebben we de keuze genomen om de inlandroad te nemen, die net weer open was na de dagen ervoor afgesloten te zijn geweest door wateroverlast. Helaas moesten we dan een heel mooi stuk van de westkust overslaan, maar dat konden we anders toch niet doen ivm de schade en wateroverlast. Toen we eenmaal de inlandroad namen, stond er een bord dat de weg was afgesloten voor lichte voertuigen. Wij hadden natuurlijk een licht budget voertuig, dus hadden we even aan een man van een benzinepomp gevraagd of we er toch doorheen konden. Hij wist niet dat dat bord er stond en hij zei dat we het konden proberen, maar dat het eventueel wel een boete op zou kunnen leveren als we gepakt zouden worden. We besloten om het toch te doen, het zal wel meevallen toch? In het begin ging het prima, totdat de wegen overgelopen waren. De Cyloon had ervoor gezorgd dat vele rivieren en meertjes overstroomd waren, en deze stroomden allemaal (hard) over de wegen heen naar lager gelegen gebieden. De eerste weg was niet zo hoog overgelopen, maar de 4e was 400 cm hoog en er stond een stevige wind. Hier waren we toch maar gestopt en hadden we gewacht totdat het water misschien wat zou gaan zakken. Dat deed het niet, het werd alleen maar hoger. Toen zagen we een hele lage auto die erdoor heen ging en die ging heel erg diep het water in! Onze auto was natuurlijk veel hoger! Rick ging maar even praten met die mensen, die echte Hillbillies bleken te zijn. Dus na wat gesprekken met lokale mensen, en een stressende José, is Rick de uitdaging toch aangegaan! Gelukkig waren we niet met de stroming meegevaren, dus konden we verder rijden. En de auto hield het ook goed vol, gelukkig! Onderweg kwamen we nog overstekende schapen, een monitor (reptiel) en emu's tegen. Voor de emu hadden we extra uitgekeken, nadat we vaak het verhaal van Esther en Elise gehoord hadden (Een emu die tegen de auto aan liep). Helaas zagen we ook veel dode koeien langs de weg, door de droogte of doordat ze waren aangereden. De inlandroad is een erg saaie en lange weg waar je vooral lang moet rijden. Het enige (kleine) hoogtepunt in een plaatsje genaamd Newman. Dit is een mijnstadje waar ze veel van die uit de kluiten gewassen machines gebruiken. Van die ene, waar de banden alleen al groter zijn als een mens. Deze machines staan ten toon stelling door heel de stad. Na een paar dagen zijn we uiteindelijk weer op de goede weg aangekomen en hebben we overnacht op een gratis overnachtingsplaats tussen de wilde koeien.
De volgende dag zijn we verder gereden naar Broome. Dit is een parelstadje dat bekend staat om de camelrides op het strand. Natuurlijk hebben wij dit ook gedaan! :) verder was hier niet veel te doen en dus zijn we verder naar het noorden gereden. Onderweg zagen we ontzettend veel roofvogels en moest je oppassen dat je ze niet aanreed. Deze zitten namelijk gewoon op de weg te genieten van een beest dat al weken dood op de weg ligt. Verder naar het noorden waren veel aboriginal (eerste menselijke bewoners van Australië) dorpjes. Hier bleven we niet lang, want hier is niet veel te doen en wij vonden het af en toe maar enge mensen. Eigenlijk wilden we naar het Kakadu National Park gaan, omdat we veel goede verhalen ervan hoorden. Dit konden we helaas niet doen met onze campervan omdat je veel 4 wheel drive moet hebben en er was veel afgesloten was in verband met een cycloon die door het gebied heen gekomen was. Dus zijn we naar het Litchfield National Park gereden. Dit is vooral geasfalteerd wegdek, dus dat was beter. Onderweg merkten we dat de auto heel erg trilde, dus toen we op de camping waren hadden we even gekeken wat er aan de hand was. Toen zagen we dat 1 band helemaal versleten was, erg gevaarlijk! Waarschijnlijk was de uitlijning van de banden niet goed. Dus had Rick de band vervangen met hulp van een medewerker van de camping. Mensen zijn trouwens erg vriendelijk en bieden altijd hulp aan, erg fijn! Gelukkig reed de auto weer normaal en zijn we naar het Litchfield National Park gereden. Hier heb je erg mooie watervallen, waar je ook kunt zwemmen. Een daarvan was wel afgezet voor te zwemmen, omdat er een krokodil gezien was! Verder hadden we termietenbergen gezien van wel 5 meter hoog! Erg apart dat die kleine beestjes zo'n grote berg kunnen maken!
Vanuit hier zijn we doorgereden naar onze eindbestemming: Darwin. Hier hebben we de laatste dagen op een camping gestaan. Hier zeiden ze dat er een andere cycloon aan zou komen, dus we zagen het alweer hangen. Maar gelukkig was de Cycloon er pas toen wij al weer weg waren.
Aan het einde van onze trip hadden we onze campervan ingeleverd. Hier stonden veel kapotte auto's van backpackers die s'nachts gereden hadden, waar ze je altijd voor waarschuwen om niet te doen. 2 canadese meisjes hadden een koe aangereden en die koe was door de voorruit heen gevlogen en had de auto vol gescheten waar ze inzaten. De poep lag er nog steeds in!
Hier was onze reis aan de westkust afgelopen! Helaas was het anders dan verwacht door de vele tegenstrubbelingen die we hebben gehad. Natuurlijk zijn we wel weer ervaringen rijker, maar we hebben toch wel erg veel betaald voor wat we hebben gezien!
Via deze blog willen we jullie ook laten weten dat we op dit moment in Melbourne zitten en dat onze reis in Australië er bijna op zit. We vertrekken namelijk morgen voor 16 dagen naar Bali om onze reis op een mooie en relaxte manier te eindigen! Dit wil dus zeggen dat we 15 april aanstaande weer thuis zijn!
Onze reis was in een woord: GEWELDIG! We hebben veel mooie dingen gezien en gedaan, leuke mensen ontmoet, veel afstanden gemaakt en we zijn veel ervaringen en belevenissen rijker!!
Goodbye Australia! Thank you for the awesome time!!!
-
28 Maart 2015 - 14:46
Peter En Ine:
hey reizigers,
Jammer dat het laatste gedeelte zo verlopen is, maar idd wel veel levenservaringen rijker!
We zijn natuurlijk wel erg blij dat jullie weer snel thuis zijn, en alle verhalen en foto's van jullie persoonlijk kunnen horen en zien. Geniet nog lekker van Bali, want rust kunnen jullie nu wel gebruiken;-)
xx van (schoon)pap en (schoon)mam -
28 Maart 2015 - 14:47
Peter En Ine:
hey reizigers,
Jammer dat het laatste gedeelte zo verlopen is, maar idd wel veel levenservaringen rijker!
We zijn natuurlijk wel erg blij dat jullie weer snel thuis zijn, en alle verhalen en foto's van jullie persoonlijk kunnen horen en zien. Geniet nog lekker van Bali, want rust kunnen jullie nu wel gebruiken;-)
xx van (schoon)pap en (schoon)mam -
28 Maart 2015 - 14:47
Peter En Ine:
hey reizigers,
Jammer dat het laatste gedeelte zo verlopen is, maar idd wel veel levenservaringen rijker!
We zijn natuurlijk wel erg blij dat jullie weer snel thuis zijn, en alle verhalen en foto's van jullie persoonlijk kunnen horen en zien. Geniet nog lekker van Bali, want rust kunnen jullie nu wel gebruiken;-)
xx van (schoon)pap en (schoon)mam -
28 Maart 2015 - 15:02
Liesbeth:
Hè schatten, wat een avonturen weer zeg. Fijn dat we jullie weer bijna kunnen knuffelen en mooi dat jullie gedaan hebben wat je wilde doen en toch best veel gezien hebben en inderdaad heel veel levenservaringen rijker zijn. Fit neem je mooi voor altijd met je mee. Geniet van Bali en tot gauw. Dikke x ook van Cor -
28 Maart 2015 - 15:03
Liesbeth:
Hè schatten, wat een avonturen weer zeg. Fijn dat we jullie weer bijna kunnen knuffelen en mooi dat jullie gedaan hebben wat je wilde doen en toch best veel gezien hebben en inderdaad heel veel levenservaringen rijker zijn. Fit neem je mooi voor altijd met je mee. Geniet van Bali en tot gauw. Dikke x ook van Cor -
28 Maart 2015 - 15:03
Liesbeth:
Hè schatten, wat een avonturen weer zeg. Fijn dat we jullie weer bijna kunnen knuffelen en mooi dat jullie gedaan hebben wat je wilde doen en toch best veel gezien hebben en inderdaad heel veel levenservaringen rijker zijn. Fit neem je mooi voor altijd met je mee. Geniet van Bali en tot gauw. Dikke x ook van Cor -
29 Maart 2015 - 10:21
Elly:
Hallo Rick en José,
Wat een geweldige tijd hebben jullie gehad zeg. Zoveel gezien en meegemaakt. Dat nemen ze jullie niet meer af. Fijn ook dat we konden meegenieten van jullie avonturen. Nog een fijne tijd op Bali en dan zien we jullie binnenkort weer in ons kikkerlandje, groeten Mart en Elly -
02 April 2015 - 21:53
Henry:
Hoi Rick en Jose,
Wederom, een prachtig verslag van jullie Trip, en ja, je kunt ooit pech hebben.Maar dat neemt niet weg dat jullie een prachtige tijd daar hebben, en geniet nog maar even.
Een hele goede terugreis gewenst, en tot gauw.
Gr Henry and family -
05 April 2015 - 07:25
Dori:
Jammer van de westkust.
Maar super dat jullie 15 april weer in nederland zijn! :D
Tot snel!
Liefs xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
